GDÓW TEŻ MIAŁ ZAWODNIKÓW W PIŁKARSKIEJ REPREZENTACJI POLSKI

Dziś fascynujemy się wyczynami piłkarskimi Roberta Lewandowskiego. Kibicujemy naszej reprezentacji w kolejnych meczach. Ale czy wiecie, że Gdów również miał swoich przedstawicieli w piłkarskiej reprezentacji Polski? Dziś o jednym z nich – Tadeuszu Zastawniaku.

Tadeusz Michał Zastawniak był synem Leopolda. Urodził się w Gdowie w 1907 roku. W wieku 17 lat został zawodnikiem Cracovii Kraków, a rok później – 12 października 1925 roku zadebiutował w piłkarskiej reprezentacji Polski w zwycięskim meczu w Stambule z Turcją 2-1. Zagrał w pomocy. Skład reprezentacji Polski przedstawiał się wtedy następująco:

Görlitz I – Gintel, Czajkowski, Hanke, Chruściński, T. Zastawniak II, Adamek, Słonecki, Kałuża, W. Kuchar, Sperling

Kilkanaście dni później, 1 listopada 1925 roku wystąpił w Krakowie w meczu reprezentacji Polski przeciwko Szwecji. Ten mecz wygrali goście 6-2 do przerwy prowadząc już 6-1. Nie popisał się w tym meczu debiutujący w reprezentacji bramkarz krakowskiej Olszy – Antoni Malczyk.

W 1926 roku Tadeusz Zastawniak reprezentował biało-czerwonych w kolejnych pięciu meczach.

Wystąpił kolejno 6 czerwca w Krakowie przeciwko Czechosłowacji (przegrana 1-2), 8 sierpnia w Poznaniu przeciwko Finlandii (zwycięstwo 7-1), 20 sierpnia w Budapeszcie przeciwko Węgrom (przegrana 1-4), 3 października w Sztokholmie ze Szwecją (przegrana 1-3) i 10 października w Fredrikstadt przeciwko Norwegii (zwycięstwo 4-3).

W 1928 roku Tadeusz Zastawniak reprezentował Polskę w jednym meczu, 19 czerwca w Bukareszcie z Rumunią zakończonym remisem 3-3. W meczu tym wystąpił wraz ze swoim bratem (!). Skład reprezentacji Polski wyglądał następująco:

Kisieliński I – Bill, F. Zastawniak I, Kahan, Lubina (K. Seichter), T. Zastawniak II, Wójcik, K. Pazurek I, Kałuża, Konieczny, Ptak

10 czerwca 1928 roku Tadeusz Zastawniak wystąpił w Warszawie po raz ostatni w reprezentacji Polski w meczu przeciwko USA zakończonym remisem 3-3. Ponownie zagrał ze swoim bratem. Skład Polski z tego spotkania:

Kisieliński I – Karasiak, F. Zastawniak I, K. Seichter, J. Kotlarczyk I, T. Zastawniak II, Kubiński, Nawrot (Steuermann), Kałuża, W. Kuchar (J. Luxemburg II), Balcer

 

Tadeusz Zastawniak dwukrotnie z Cracovią sięgnął po mistrzostwo Polski, w 1930 oraz 1932 roku. Przy pierwszym tytule jego rola w zespole była niepodważalna, przy drugim – jedynie symboliczna.

W 1930 roku w 12-zespołowej lidze Cracovia po 10-letniej przerwie wywalczyła mistrzowski tytuł jednym punktem przewagi nad Wisłą. Trzecia była Legia, następne dwa miejsca zajęły: Polonia Warszawa i Warta Poznań. Z ligi spadł wtedy ŁTSG mający gorszy stosunek bramek od Warszawianki.

Mistrzowski zespół grał wtedy w składzie:

Otfinowski, Malczyk I i Szumiec w bramce, Lasota, Zastawniak II w obronie, Ptak, Seichter, Chruściński, Mysiak w pomocy, Czarnik, Kubiński, Malczyk II, Mitusiński, Zieliński, Gintel, Kossok, Tokar, Rusinek i Sperling w ataku.

 

W 1933 roku Tadeusz Zastawniak zakończył piłkarską karierę z powodu poważnej kontuzji. Łącznie w latach 1924-1933 rozegrał w Cracovii 265 spotkań. Po zakończeniu kariery został trenerem i już w 1936 roku wprowadził Cracovię ponownie do I ligi, a następnie w roli asystenta Karola Kossoka zdobył z beniaminkiem mistrzostwo Polski.

 

W 1937 roku poślubił Halinę Schepe z Warszawy, a w 1953 roku  Janinę Michalską. Był absolwentem prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przed wojną był Prokuratorem Generalnym, a po jej zakończeniu adwokatem.

 

Zmarł 16 lutego 1956 roku w Krakowie.

 

 

Zostaw komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany

*