O UBIEGŁOROCZNEJ WIZYCIE GOŚCI ZE SZKOCJI W GDOWIE

W połowie ubiegłego roku, w pierwszych dniach lipca, Gdów odwiedzili wspaniali goście ze Szkocji. Zawitał Stan Grodyński z rodziną, potomek Andrzeja Kusionowicza Grodyńskiego, który urodził się właśnie w Gdowie w 1861 roku. Wizyta poprzedzona została listem, jaki do redakcji Gazety Gdowianin wysłał Stan Grodyński 28 maja bieżącego roku.

W liście skierowanym do redakcji Stan Grodyński napisał między innymi:
Mój pradziadek, Andrzej Kusionowicz Grodyński urodził się w Gdowie w 1861 r. Jego ojciec Sylwester, był pierwszym nauczycielem w państwowej szkole i organistą w Gdowie. Jego stryj Ludwik Kusionowicz był proboszczem w Gdowie, autorem kroniki bitwy pod Gdowem w 1846 r. oraz dziekanem w Wieliczce. Podczas mojej wizyty w ubiegłym roku byłem na cmentarzu w Gdowie. Ponieważ znów wybieram się do Gdowa, postanowiłem napisać z prośbą o pomoc. Wiem że na forum Strażnicy Czasu w wątku http://www.straznicyczasu.pl/viewtopic.php?f=148&t=1075  „Markot Roman” oraz „Franek D.” zebrali wiele informacji na temat Gdowa. Czy mogę liczyć na kontakt z nimi w celu udzielenia mi wskazówek?

  1. proszę o informację, gdzie mógłbym zobaczyć obraz Bitwa pod Gdowem?
  2. gdzie mógłbym dowiedzieć się o Pamiętniku księdza Ludwika Kusionowicza?
  3. proszę o skontaktowanie mnie z miejscowym kamieniarzem, w celu przeprowadzenia prac konserwatorsko-renowacyjnych przy pomniku Maryi na grobie Sylwestra Kusionowicza.

Dziękuję za wszelką pomoc.
Z poważaniem, Stan Grodyński”

 

I tak oto 5 lipca 2016 r. odwiedził Gdów mieszkający w Wielkiej Brytanii Stan Grodyński – potomek zasłużonej dla Gdowa rodziny Kusionowiczów:

(krótkie przypomnienie):

– ksiądz Ludwik Kusionowicz przez 46 lat (od 22 grudnia 1842 r. do 27 grudnia 1888 r. ) był proboszczem w Gdowie (oraz wielickim dziekanem). Był autorem Kroniki Parafialnej, w której bardzo szczegółowo opisał przebieg Bitwy pod Gdowem 26 lutego 1846 r. Ksiądz Kusionowicz rozbudował gdowski kościół, wydłużając ku wschodowi prezbiterium, budując nową zakrystię oraz sześciokątną kaplicę południową. Był założycielem Bractwa Wstrzemięźliwości. Zmarł w Gdowie w wieku 72 lat. Jest pochowany w krypcie kaplicy cmentarnej w Gdowie.

 

– nauczyciel / organista Sylwester Kusionowicz, był bratankiem gdowskiego proboszcza. W 1850 r. mając 22 lata, jako młody organista został sprowadzony do Gdowa przez stryja Ludwika Kusionowicza (gry na organach uczył się w Chochołowie u Jana Kantego Andrusikiewicza – jednego z dwóch przywódców Powstania Chochołowskiego 1846 r., zarazem syna dotychczasowego starego organisty z Gdowa). Sylwester Kusionowicz przez 27 lat uczył w w gdowskiej szkole oraz grał na organach w kościele w Gdowie. Z żoną Anną mieszkał na nieistniejącej dziś wikarówce (tu gdzie schodzi w dół tzw. Wikaryjka – ul. Łapanowska). Mieli 15-ro dzieci. Zmarł w 1877 r. w wieku 49 lat. Jest pochowany przy kaplicy na cmentarzu parafialnym w Gdowie. Na jego grobie stoi piękna, uszkodzona rzeźba Maryi, dzieło słynnego krakowskiego rzeźbiarza Edwarda Stehlika.
– Waleria Kusionowiczówna, córka Sylwestra, w 1878 r. wyszła za kolejnego gdowskiego organistę Szymona Bogutę, który przez 29 lat, do 1906 r. był w Gdowie nie tylko organistą, ale również ważnym, miejscowym działaczem społecznym. Mieszkali na organistówce przy ul. Myślenickiej.

 

(W 1893 r. synowie Sylwestra Kusionowicza: Józef, Władysław oraz Andrzej zmienili nazwisko na Grodyński)

 

– Józef, syn Sylwestra był notariuszem w Niepołomicach,  miał zasłużonych dla Ojczyzny synów: Jerzego – założyciela ZHP, kapitana WP, który zginął w obronie Lwowa w 1918 r. oraz Jana Kantego – legionistę, majora WP, odznaczonego Złotym Krzyżem Zasługi.

 

– Władysław, syn Sylwestra był dyrektorem Magistratu w Krakowie i zarazem Głównym Sędzią Krakowa

 

– Andrzej https://en.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Kusionowicz_Grodyński . Jego syn Bogusław był legionistą, chorążym kawalerii 2 Pułku Ułanów.

Drugi syn Stanisław był starostą, a zarazem porucznikiem WP. W czasie II wojny światowej został zesłany na Sybir. Walczył w Armii Andersa pod Monte Cassino. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Miał synów: Mariana, który był marynarzem na łodzi podwodnej Sokół, odznaczony Krzyżem Walecznych oraz Andrzeja, który był pilotem Dywizjonu  306, odznaczonym Krzyżem Walecznych.

———————————————————————————————————————

Podczas trwającej kilka godzin wizyty, Stan Grodyński (syn pilota Andrzeja Grodyńskiego) wraz z małżonką (Indonezyjką) oraz ich córką, spotkali się w Gdowie z miejscowymi Strażnikami Czasu.

Stan Grodyński zrealizował wszystkie zakładane sobie zadania:

W Urzędzie Gminy podziwiał obraz Bitwa pod Gdowem 1846. Po prezentacji obrazu, gości ze Szkocji przyjął wójt Zbigniew Wojas i przekazał im pamiątki z Gdowa oraz foldery turystyczne Gminy Gdów w języku angielskim.

W kościele w Gdowie p. Grodyńscy zapoznali się z historią i architekturą świątyni. Oglądali portret ks. Kusionowicza oraz dobudowane przez niego części kościoła – prezbiterium, zakrystię oraz południową kaplicę. Podziwiali organy na których grał Sylwester Kusionowicz. Zapoznali się również z informacjami dotyczącymi Księgi Pamięci Parafii Gdów – Liber Memorabiliom Ecclesiae Gdovensis, autorstwa ks. Ludwika Kusionowicza.

Na cmentarzu parafialnym Stan Grodyński złożył wiązanki kwiatów na grobie Sylwestra Kusionowicza.

Rozmawiał z miejscowym mistrzem kamieniarskim na temat renowacji nagrobka Sylwestra Kusionowicza.

W Centrum Kultury w Gdowie zakupił Kronikę Gdowa Piotra Gumulki, zawierającą dokładny opis Bitwy pod Gdowem, autorstwa Ludwika Kusionowicza.

 

Na koniec goście ze Szkocji gorąco podziękowali p. Jowicie Holik Kasprzyk za bezinteresowne tłumaczenie prowadzonych z nimi rozmów oraz p. Franciszkowi Danielowi za przygotowanie wizyty.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zostaw komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany

*