POCZTA W GDOWIE MA SWOJĄ HISTORIĘ

Poczta w Gdowie istnieje od 1785 roku. Na samym początku była w Rynku w dworskim budynku pod numerem 34 wynajmowanym od rodziny Węgierskich. Wtedy to stojąca dotąd na uboczu miejscowość Gdów zdecydowanie zyskała na randze. Znalazła się bowiem na trasie cesarskiego gościńca z Wiednia do Lwowa. Początkowo raz w tygodniu przez Gdów przejeżdżały omnibusy pocztowe. Od 1805 roku czterokonne zaprzęgi – omnibusy zaczęły kursować częściej, dwa razy w tygodniu. W kolejnych latach kursy te stały się jeszcze częstsze.

Pierwszym gdowskim poczmistrzem był Wiktoryn de Pino, kolejnym Jakub Królikowski żonaty z wdową po Wiktorze, Joannie z domu Weiss. Funkcja kierownika poczty w Gdowie zaczęła przechodzić z pokolenia na pokolenie i tym samym kolejnym poczmistrzem był syn Joanny – Stanisław Królikowski.

Budynek poczty był w ówczesnych czasach świadkiem wielu ważnych wydarzeń. To tutaj w czasie powstania, 25 lutego 1846 roku, właśnie przed budynkiem poczty, oczytano do chłopów odezwę Rządu Narodowego w Krakowie.

Pierwsze przenosiny gdowskiej poczty miały miejsce około 1851 roku, kiedy po przejęciu budynku od dotychczasowych właścicieli Mroczkowskich przez Żyda Leiba Hellera przeniesiono urząd do innego budynku w rynku należącego do rodziny Linczowskich.

W tym miejscu warto sprostować pewną kwestię. Otóż w Kronice Gdowa autorstwa Piotra Gumułki wyczytać można, że w tym czasie (1846-1887) pocztą kierował Adam Jastrzębski. Tej informacji zaprzeczają jednak metryki kościelne, które w tym czasie wymieniają innych poczmistrzów. W czasie pierwszych „przenosin” poczty w dalszym ciągu kierował nią Stanisław Królikowski.

Drugie przenosiny poczty w Gdowie nastąpiły po 1851 roku. Wtedy to poczta znalazła swoje lokum w wybudowanym przez rodzinę Dąbrowskich (Jan Kanty Dąbrowski i Henryka z domu Rodkiewicz) zaledwie kilkanaście lat wcześniej budynku przy ul. Bocheńskiej. Zresztą to ten sam budynek, który w okresie międzywojennym stał się Domem Ludowym, a już po wojnie – Liceum Ogólnokształcącym. Rodzina Dąbrowskich spokrewniona była z generałem Janem Henrykiem Dąbrowskim, uczestnikiem insurekcji kościuszkowskiej oraz twórcą Legionów Polskich we Włoszech.

W 1925 roku poczta w Gdowie po raz trzeci zmieniła swoją siedzibę. Tym razem ulokowana została w starej piekarni Kleinmana znajdującej się naprzeciwko kościoła. Było tam jednak ciasno, ale po zuchwałej kradzieży, podczas której skradziono bardzo dużo pieniędzy oraz sporą ilość znaczków pocztowych, postanowiono ją przenieść w 1934 roku po raz kolejny. Tym razem do budynku Franciszka Kapały.

Jednak po kolejnych trzech latach, w 1937 roku urząd pocztowy przeniesiono do nowo wybudowanej obecnej siedziby Urzędu Gminy w Gdowie. Tam przez pół wieku zajmowała prawą jego stronę z osobnym wejściem z boku.

Obecna siedziba poczty stoi w miejscu, gdzie jeszcze do roku 1940 znajdowała się żydowska bożnica oraz religijna szkółka cheder. Zajmuje odpowiednio przebudowany, powojenny magazyn GS-u.

 

Zostaw komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany

*