OSŁONY PRZECIWOLŚNIENIOWE. PO CO SĄ STOSOWANE
Są plastikowe, niepozorne. Dla wielu kierowców stanowią zagadkę. Drogowcy nazywają je „płetwami”. Te zielone prostokąty zamontowane zazwyczaj na barierach ochronnych w ciągu dróg ekspresowych i autostrad mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym choć swoją wielką, nieocenioną wartość pokazują dopiero nocą. Mowa o osłonach przeciwolśnieniowych.
Montowane są na autostradach i drogach ekspresowych w miejscach, gdzie na przykład geometria drogi sprawia, że istnieje ryzyko oślepiania światłami przez kierowców jadących naprzeciw siebie. Ich zadaniem jest nieprzepuszczanie bezpośredniego światła reflektorów na drugą stronę drogi. Wbrew opinii części kierowców, wcale nie chodzi o światła drogowe, ale o zwykłe światła mijania. Osłony przeciwolśnieniowe są stosowane na węzłach drogowych a także w miejscach, gdzie jezdnie drogi znajdują się na różnych wysokościach,. Różnice wysokości mogą być nieznaczne, jak na przykład na łuku lub nawet pozornie płaskim zjeździe z autostrady, ale nawet niewielkie różnice w poziomie reflektorów mogą sprawiać, że kierowcy jadący z naprzeciwka na bardzo krótką chwilę zostaną oślepieni. Tak krótka chwila na drodze z ograniczeniem prędkości do 140 km/h, może mieć ogromne znaczenie.
Osłony przeciwolśnieniowe są montowane na barierkach rozdzielających jednie „dróg szybkiego ruchu”. Ich gęstość oraz kąt zamocowania musi niwelować ryzyko olśnienia, a przy tym nie:
– ograniczać widoczności,
– naruszać skrajni drogi,
– powodować zagrożenia bezpieczeństwa ruchu,
– powodować zaśnieżania drogi.
Zgodnie z wytycznymi, miejsca możliwości stosowania osłon są bardzo precyzyjnie określone:
1) między jezdniami dla przeciwnych kierunków ruchu na odcinku zagrożonym olśnieniem, w obrębie węzła, na łuku w planie przy pochyleniu podłużnym drogi do 2%, na którym odchylenie osi tego łuku od stycznej w odległości równej wymaganej widoczności na zatrzymanie jest większe niż szerokość pasa dzielącego zwiększona o 2,0 m,
2) wzdłuż łącznicy przylegającej do drogi w węźle, na której ruch pojazdów jest przeciwny do kierunku ruchu na drodze,
3) między równolegle przebiegającymi drogami lub między drogą a torem kolejowym,
4) między jezdnią drogi a urządzeniem obsługi uczestników ruchu, na którym ruch pojazdów widoczny z drogi odbywa się w przeciwnym kierunku,
5) w obrębie obiektów stałych, których oświetlenie powoduje olśnienie na drodze.
Wbrew obiegowej opinii, na odcinkach, gdzie zastosowano osłony przeciwolśnieniowe, nie jest dozwolone korzystanie ze świateł drogowych (długich) jeżeli z naprzeciwka nadjeżdżają pojazdy. O ile z przeciwnego kierunku nadjeżdżają zwykłe samochody osobowe, wówczas osłony radzą sobie z zatrzymywaniem promieni reflektora. Zupełnie inaczej jest, gdy z naprzeciwka nadjeżdża wysoki pojazd, taki jak na przykład samochód dostawczy lub ciężarówka. W takim przypadku mocne światło wydostające się nad osłonami, trafia wprost do kabiny wysokiego pojazdu. Na odcinkach dróg z zamontowanymi osłonami przeciwolśnieniowymi, należy korzystać ze świateł drogowych zgodnie z zasadami ogólnymi, a zatem np. nie korzystać z nich, gdy z naprzeciwka ktoś nadjeżdża.
Zostaw komentarz