CO SYMBOLIZUJĄ DĘBY PAMIĘCI Z GDOWA?

W Gdowie na plantach, przed Urzędem Gminy, jest pomnik odsłonięty w 1985 roku, z dwoma orłami oraz wielką tablicą, na której początkowo widniało 96 nazwisk synów Ziemi Gdowskiej – tych którzy w latach 1939 – 1945 zginęli w kampanii wrześniowej, w obozach koncentracyjnych, w walkach partyzanckich oraz w egzekucjach.

Z niezrozumiałych przyczyn, w 70-tą rocznicę zbrodni katyńskiej (oraz przy okazji 100-nej rocznicy urodzin tegoż wybitnego Gdowianina) na tablicy pomnika zaklejono drugie na liście nazwisko „ por. Jan Fitzke” (zginął w Katyniu). Na szczęście dla jego honoru, rok później upomniała się o owego „przekreślonego w Gdowie” p. Jadwiga Duda z Wieliczki, koordynatorka ogólnopolskiej akcji posadzenia Dębów Pamięci ofiar mordu polskich oficerów w 1940 r. na terenie ZSRR.

I tak dnia 3 maja 2011 r. po Mszy św. z okazji 220-ej rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja (oraz 71 rocznicy zbrodni katyńskiej), obok pomnika na plantach w Gdowie, odbyła się uroczystość posadzenia dwóch dębów.

Jeden – Dąb Pamięci starszego posterunkowego Jana Kaczmarczyka urodzonego 23.05.1897 r. w Siedlcu k. Bochni, ożenionego na Grzybowej k. Gdowa. Jan Kaczmarczyk mieszkał i pracował jako policjant na Wileńszczyźnie (czy był zatem synem Ziemi Gdowskiej?)

Drugi – Dąb Pamięci porucznika Jana Fitzkego znanego polskiego archeologa, urodzonego 20.01.1909 r. w Gdowie, syna długoletniego sekretarza miejscowej gminy.

W czasie przygotowań, zabrakło pamięci o uhonorowaniu jeszcze jednego syna Ziemi Gdowskiej.

Na prośbę pana Franciszka Daniela z Gdowa, Jadwiga Duda obiecała wszcząć sprawę w IPN i Stowarzyszeniu Parafiada, celem posadzenia kolejnego trzeciego – Dęba Pamięci rotmistrza Stefana Dunikowskiego urodzonego 02.12.1880r. w Bilczycach k. Gdowa, syna właścicieli miejscowego dworu.

Absolwent Wydziału Rolnego UJ, inż. Stefan Dunikowski, właśnie w Bilczycach spędził większość swojego życia. P. Roman Markot – badacz lokalnej historii Bilczyc – napisał:

„Dunikowscy z majątku Bilczyce k. Gdowa, mieli jednego syna, któremu dano 3 imiona Stefan, Franciszek, Adam. Stefan Dunikowski (na liście katyńskiej drugie imię wpisano Jan) ur. się w Bilczycach 2 grudnia 1880 r, ochrzczony został 6 stycznia 1881 r. w Gdowie. Chrzestnymi byli: Jan Dunikowski i Anna Przychocka. W latach 1901-1904 ukończył studia rolnicze na UJ w Krakowie. W 1909 r. poślubił Marię Trzecieską ur. 21.11.1887 r, c. Władysława i Kazimiery Śmiałkowskiej. Żona Maria była uroczą i serdeczną osobą, z dużym wdziękiem i poczuciem humoru. Jej piękne, pełne wyrazu oczy, uwiecznili na portretach zaprzyjaźnieni malarze, Malczewski i Okun. Stefan Dunikowski przez 34 lata mieszkał w Bilczycach. Tu 24.05.1910 r. urodziła mu się córka Irena, a 24.05.1914 r. córka Anna. Tuż przed wybuchem I wojny światowej Dunikowscy wymienili Bilczyce na majątek w Stróżach k/Wojnicza, należący do Władysława Waltera i Witymira Kopaczyńskiego. Stefan Dunikowski w czasie I wojny światowej służył w austriackim wojsku. Po odzyskaniu niepodległości w 1919 r. został mianowany rotmistrzem Wojska Polskiego z przydziałem do 8 Pułku Ułanów księcia Józefa Poniatowskiego. Brał udział w wojnie polsko- bolszewickiej w 1920 r, z powodzeniem uczestniczył w ofensywie kijowskiej i na ziemi zamojskiej. We wrześniu 1939 r zgłosił się jako ochotnik do Krakowskiej Brygady Kawalerii w Dębicy. W Brodach dostał się do niewoli sowieckiej i 8 kwietnia 1940 roku został wywieziony do Kozielska. Zginął w Katyniu w 1940 r.