Kto nie musi płacić abonamentu RTV?
Mnożą się obecnie problemy ze ściągalnością abonamentu za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych. Na przestrzeni kilkunastu lat powstało szereg regulacji prawnych, które wprowadziły różnego rodzaju rozwiązania, obecnie mało czytelne dla obywatela.
Podstawowe informacje
Przypomnijmy kilka faktów – wysokość opłat abonamentowych w roku kalendarzowym 2015 zgodnie z rozporządzeniem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 6 maja 2014 roku (Dz. U. poz. 647) w sprawie wysokości opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych oraz zniżek za ich uiszczanie z góry za okres dłuższy niż jeden miesiąc wynosi:
1) za używanie odbiornika radiofonicznego – 6,50 zł za jeden miesiąc;
2) za używanie odbiornika telewizyjnego lub telewizyjnego i radiofonicznego – 21,50 zł za jeden miesiąc.
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji wychodzi również naprzeciw potrzebom abonentów wprowadzając możliwość dokonania opłaty za okres dłuższy niż jeden miesiąc z uwzględnieniem zniżek:
Za używanie odbiornika radiofonicznego: za używanie odbiornika telewizyjnego
lub telewizyjnego i radiofonicznego
– 12, 60 zł za dwa miesiące;
– 18,70 zł za trzy miesiące;
– 37,05 zł za sześć miesięcy;
– 70,20 zł za rok;
Za używanie odbiornika telewizyjnego lub telewizyjnego i radiofonicznego:
– 41,70 zł za dwa miesiące;
– 61,90 zł za trzy miesiące;
– 122,55 zł za sześć miesięcy;
– 232,20 zł za rok.
Należy pamiętać, że opłatę abonamentową wnosi się do 25 dnia pierwszego miesiąca okresu rozliczeniowego. Ponadto za zwłokę w uiszczeniu opłaty naliczane są odsetki w takiej wysokości, jak dla zaległości podatkowych.
Po wejściu w posiadanie (najczęściej zakupie) obornika radiofonicznego lub telewizyjnego powinno dokonać się rejestracji w urzędzie pocztowym. Dowodami zarejestrowania odbiornika są: stosowny wniosek o rejestrację odbiorników radiowo – telewizyjnych, zawiadomienie o nadaniu indywidualnego numeru identyfikacyjnego użytkownikowi odbiorników radiofonicznych – telewizyjnych. Rejestracji można dokonać również drogą elektroniczną.
Przyjmuje się również, że osoba posiadająca odbiornik, który umożliwia natychmiastowy odbiór programu – używa tego urządzenia. Powoduje to, że obowiązek opłacenia abonamentu ciąży również na tych, którzy korzystają z telewizji kablowej czy satelitarnych platform cyfrowych.
Zwolnienia z opłaty abonamentowej
Warunkiem, który należy spełnić aby zostać zwolnionym z opłaty abonamentowej jest spełnienie wymaganej procedury. Należy w takim przypadku w urzędzie pocztowym złożyć dokumenty uprawniające do zwolnienia oraz wypełnić dostępny w każdy urzędzie pocztowym „Formularz zwolnienia za używanie odbiorników rtv” oraz druk oświadczenia (wzór dostępny na stronie internetowej Gazety Gdowianin – pod artykułem). Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. opłatach abonamentowych (Dz. U. Nr 85, poz. 728, z późn. zm.) zwolnione od opłaty abonamentowej są:
– osoby, które zaliczane są do I grupy inwalidów lub całkowicie niezdolnych do pracy na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 j.t., z późn. zm.);
– osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 – j.t. i Nr 171, poz. 1016);
– osoby o trwałej lub okresowej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291, z późn. zm.);
– osoby, które ukończyły 75 lat;
– osoby, które otrzymują świadczenie pielęgnacyjne z właściwego organu realizującego zadania w zakresie świadczeń rodzinnych jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej lub rentę socjalną z ZUS lub innego organu emerytalno – rentowego;
– osoby niesłyszące, u których stwierdzono całkowitą głuchotę lub obustronne upośledzenie słuchu (mierzone na częstotliwościach 2.000 Hz o natężeniu od 80 dB);
– osoby niewidome, których ostrość wzroku nie przekracza 15%;
– osoby, które ukończyły 60 lat oraz mają prawo do emerytury, której wysokości nie przekracza miesięcznie kwoty 50% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym, ogłoszonego przez Prezesa GUS;
– osoby spełniające kryteria dochodowe określone w ustawie z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1456 j.t.);
– osoby, które mają prawo do korzystania ze świadczeń pieniężnych z tytułu ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, z późn. zm.);
– osoby bezrobotne;
– osoby posiadające prawo do zasiłku przedemerytalnego;
– osoby otrzymujące zasiłek dla opiekuna;
– inwalidzi wojenni i wojskowi na podstawie ustawy z dnia 29 maja 1974 roku o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 648, z późn. zm.);
– kombatanci będący inwalidami wojennymi lub wojskowymi na podstawie art. 12 ust 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2012 r. poz. 400);
– członkowie rodzin pozostali po kombatantach będących inwalidami wojennymi lub wojskowymi;
– osoby, które zostały zaliczone do jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa pozostającego w związku z pobytem w miejscach, o których mowa w art. 3 i art. 4 ust. 1 ustaw z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego;
– członkowie rodzin pozostali po osobach pobierających w chwili śmierci rentę z tytułu inwalidztwa, o którym mowa w art. 3 i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego;
– osoby, które zostały zaliczone do jednej z grup inwalidów wskutek inwalidztwa pozostającego w związku z zatrudnieniem.
Zostaw komentarz