STREFY EKONOMICZNE A ROZWÓJ GMINY GDÓW

Powołanie i funkcjonowanie w Polsce obszarów uprzywilejowanych w postaci stref ekonomicznych (SSE) datuje się na połowę lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Katalizatorem tego procesu była rewolucja społeczno – polityczna w Polsce oraz zdynamizowany rozwój gospodarczy odbywający się w świetle nowych technologii. Dodatkowym czynnikiem wywierającym wpływ na rozwój SSE było również złagodzenie powstałego szoku transformacyjnego i złagodzenie problemu dużego strukturalnego bezrobocia w obszarach likwidowanego przemysłu.

U podstaw funkcjonowania specjalnych stref ekonomicznych leżą określone akty prawne, takie jak ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz rozporządzenia Rady Ministrów (RM) o utworzeniu poszczególnych stref, regulaminach stref i planach zagospodarowania. Rozpoczęte z końcem 1993 r. dyskusje  zaowocowały już 20 października 1994 r. przyjęciem przez Sejm Rzeczpospolitej ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz odpowiednich rozporządzeń, co położyło podwaliny pod dzisiejsze SSE. Do końca 2004 r. na obszarze Polski powstało 14 specjalnych stref ekonomicznych z 134 lokalizacjami, które znajdowały się w granicach terytorialnych 79 miast i 55 gmin wiejskich.

Wprowadzone rozwiązanie usystematyzowało zasady i tryb ustanowienia stref ekonomicznych oraz co najważniejsze zarządzanie nimi. Strefy w pierwotnym założeniu miały przyspieszyć rozwój gospodarczy zwłaszcza w zakresie nowych technologii i techniki, rozwoju eksportu, zwiększenia konkurencyjności, zagospodarowania istniejącego majątku przemysłowego i infrastruktury gospodarczej, a w szczególności miały tworzyć nowe miejsca pracy.

Efekt ten miał być uzyskany dzięki takim rozwiązaniom jak pomoc publiczna w formie zwolnienia od podatku dochodowego. W gminie Gdów przygotowano około 17 h , w które samorząd ulokował ponad 390 tys. złotych, budując drogę, sieci wodociągowe i kanalizacyjne, tak brzmiała kiedyś oficjalna informacja na temat Podstrefy Specjalnej Strefy Ekonomicznej utworzonej na mocy porozumienia z Krakowskim Parkiem Technologicznym.

Analizując obecnie sytuację Gdowskiej SSE w zasadzie nie trudno zauważyć, że wyniki są marne. A zasadniczo chodzi o szczytny cel, niewątpliwie mocno wbijającym się w  zdywersyfikowane ryzyko bezrobocia. Idąc tropem rozwiązań stosowanych w Kłaju czy Niepołomicach, można śmiało powiedzieć, że w gminie Gdów raczej na dzień dzisiejszy nie należy spodziewać się opracowanych systemowych działań, które przyciągną inwestorów. Powiedzmy sobie szczerze, określając kolokwialnie, problem bezrobocia zszedł na drugi, a nawet na trzeci plan, gdzie raczej w najbliższym czasie nie znajdzie uznania w oczach lokalnych włodarzy.

Kwestię zasadności funkcjonowania nowej inicjatywy pozostawiamy do oceny czytelnikowi.

Tymczasem Krakowski Park Technologiczny przygotował kolejny wniosek o rozszerzenie strefy. KPT szuka terenów atrakcyjnych dla inwestorów: dobrze skomunikowanych, uzbrojonych oraz płaskich. Najlepiej będących własnością jednostek samorządu terytorialnego lub Skarbu Państwa. W związku z tym zwrócił się z prośbą  do małopolskich gmin o dokonanie przeglądu będących w ich posiadaniu terenów. Utworzenie specjalnej strefy ekonomicznej na terenie każdej gminy winno oznaczać rozwój gospodarczy, nowe inwestycje oraz miejsca pracy.

Czemu tak nie jest jednak w Gminie Gdów?

Szkoda!

Do końca czerwca 2016 roku KPT wydał 220 zezwoleń, przedsiębiorcy zadeklarowali nakłady inwestycyjne na poziomie 4 miliardów złotych. Na terenie krakowskiej sse powstało prawie 21 tysięcy miejsc pracy…