KUNICE. MAŁO ZNANE FAKTY O SOŁECTWIE

Kunice, malownicza miejscowość w gminie Gdów. To tutaj urodził się Wojciech Bednarski, zasłużony mieszkaniec krakowskiego Podgórza, czy major kawalerii Franciszek Bednarski. To tu znajdował się dwór pana Morawieckiego i tu spoczywa porucznik Zdzisław Mromliński. Sama nazwa miejscowości Kunice wywodzi się prawdopodobnie od karczmy żydowskiej i znajdującego się przy niej zajazdu koni.

Na przełomie XVIII i XIX wieku przez wieś prowadził szlak na jarmark do Wieliczki. Kupcy i handlarze zatrzymywali się w karczmie żydowskiej na odpoczynek.

Kiedyś w Kunicach stał dwór pana Morawieckiego. Został on jednak po wojnie rozebrany a na jego miejscu stanął domek jednorodzinny. O tym, że rodzina Morawieckich silnie związana była z tą okolicą świadczy fakt, że na cmentarzu w pobliskich Dziekanowicach są zbiorowe groby rodziny Morawieckich.

Niewątpliwą pamiątką, pozostałością po dawnych czasach jest sześć figur znajdujących się w różnych rejonach miejscowości. Najstarsza z nich, a zarazem jedna z największych w okolicy, pochodzi z roku 1862. Figury stawiano w obszarach własnych domostw aby pokazać stan majątkowy, zamożność i zasobność rodziny.

Ciekawą historię posiada figura i grób przy szkole podstawowej w Kunicach. W 1846 roku w miejscu tym pochowano sześciu Powstańców Krakowskich. Wśród nich jak podaje Kazimierz Augustynek w „Dziejach powiatu myślenickiego w latach 1772-1918” byli między innymi nauczyciel Józef Pieczonka oraz syn dziedzica z Jankówki Józef Siedlecki. Wtedy to po raz pierwszy miejsce to wykorzystano jako mogiłę.

Po bitwie pod Gdowem, która miała miejsce 26 lutego 1846 roku bandy chłopskie dogoniły i odnalazły ukrywających się po zabudowaniach gospodarczych w Kunicach, wystraszonych i przerażonych uciekinierów-powstańców. Zostali wywleczeni na gościniec cesarski i zabici.

W kronice parafialnej Dziekanowic tak to opisano: „(…)Wielu powstańców rzuciwszy broń rozproszyło się po okolicznych wsiach. Tych chłopi, mimo że na klęczkach błagali litości, zbijali kijami i bronią po dworach zabraną. Takowych w Kunicach leży sześciu pod krzyżem przy samym gościńcu, naprzeciw drogi do dworu wiodącej(…)”
W 1864 roku na mogile w Kunicach gdzie znajdował się tylko drewniany krzyż miejscowa dziedziczka Apolonia Fihauzer ufundowała kamienną kapliczkę zwieńczoną krzyżem.

6 września 1939 roku w tym samym grobie spoczął Zdzisław Mromliński, młody 35-letni żołnierz I Batalionu 156 Pułku Piechoty Rezerwowej z Przemyśla, który poświęcił swoje młode życie za Ojczyznę…

W 2016 roku kapliczka w Kunicach doczekała się renowacji wykonanej przez mistrza kamieniarskiego z Winiar. Obecnie piaskowcowy trzon kapliczki zdobią wyraźne płaskorzeźby. Górną część kapliczki wieńczy krzyż. Renowacji doczekał się również grób porucznika Mromlińskiego.

 

W Kunicach urodzili się także znani i wielcy Polacy.

Major kawalerii Franciszek Władysław Bednarski urodził się 2 kwietnia 1897 r. właśnie w Kunicach. Był synem Kacpra i Anny z Piwowarskich. Był absolwentem Seminarium Nauczycielskiego w Krakowie. W 1915 r. wstąpił do oddziału kawalerii Legionów Polskich i podczas jednej z bitew został ranny. Od 1918 r. rozpoczął służbę w Wojsku Polskim, gdzie został przydzielony do 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich. Podczas wojny obronnej 1918–1921. służył w kilku jednostkach kawalerii. W 1938 r. został komendantem Rejonowego Przysposobienia Wojskowego Konnego Krakusi. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, medalem wojny 1918-21 oraz medalem 10-lecia Odzyskania Niepodległości. W 1939 został dowódcą szwadronu kawalerii dywizyjnej 13 Kresowej Dywizji Piechoty. W dniu 23 września 39 r. po zaciekłych walkach z Niemcami w rejonie Tomaszowa Lubelskiego jego oddział został rozbrojony przez Sowietów. Mjr Franciszek Bednarski został zamordowany w kwietniu 1940 w Charkowie. Spoczywa wraz z tysiącami polskich oficerów na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu na Piatichatkach.

Mjr Franciszek Bednarski pochodził z zasłużonej dla kraju rodziny chłopskiej, związanej z majątkami w Kunicach oraz Stadnikach.

Jego stryjem był Wojciech Bednarski (ur. 1841 w Kunicach), nauczyciel i społecznik, zasłużony mieszkaniec krakowskiego Podgórza, długoletni kierownik tamtejszej Szkoły Ludowej i radny Miasta Podgórze, założyciel i fundator Parku Miejskiego (nazwanego jego imieniem).

Jego najbliższymi byli – podobnie jak on – wiernie oddani Ojczyźnie:

mjr. Jan Bednarski (ur. 1911 r.) żołnierz kampanii wrześniowej 1939 r. a od 1941 r. Brygady Karpackiej oraz II Korpusu WP. Walczył pod Tobrukiem i Monte Cassino, był kawalerem orderu Virtuti Militari i 4-krotnego Krzyża Walecznych.

kpt. Michał Bednarski (ur. 1918 r.) żołnierz Armii Andersa, był odznaczony Krzyżem Virtuti Militari

strz. Mieczysław Bednarski (ur. 1926 r.) żołnierz Armii Krajowej. Poległ w 1944 r. w bitwie partyzanckiej z Niemcami podczas pacyfikacji Wiśniowej i Lipnika.