MARZEC 1999 ROK. SESJA RADY GMINY GDÓW

Od jakiegoś czasu na łamach Gazety Gdowianin przypominamy przebieg Sesji Rady Gminy Gdów, które miały miejsce kilkanaście a nawet kilkadziesiąt lat temu. Dziś chciałbym cofnąć się do sesji budżetowej z marca 1999 roku.

Rada Gminy Gdów na sesji w dniu 29 marca 1999 roku podjęła Uchwałę nr X/62/99 w sprawie budżetu gminy Gdów na rok 1999. Dochody budżetu gminy zaplanowano na 14.648.700 złotych zaś wysokość wydatków wynieść miała 15.037.225 złotych. Brakującą kwotę pokryć miała pożyczka zaciągnięta z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska na realizację kanalizacji w Gdowie.

Przygotowany przez Zarząd Gminy projekt budżetu opiniowała Komisja Budżetu i Rozwoju Gospodarczego Rady Gminy pod przewodnictwem mgr inż. Tadeusza Feliksa.

Przystępując do analizy projektu budżetu komisja ustaliła priorytety. Były nimi: oświata (szkolnictwo), drogi i wodociągi, a dopiero w następnej kolejności pozostałe problemy związane z podniesieniem standardu życia mieszkańców gminy.

Na szkolnictwo przeznaczono prawie pięćdziesiąt procent środków finansowych z budżetu na 1999 rok. Zdaniem Tadeusza Feliksa była to kwestia za wysoka. Okazała się ona jednak niezbędna, głównie ze względu na zbyt duże rozdrobnienie szkół. Wymuszona ona także została wysokimi kosztami utrzymania budynków, które na tamten czas nie spełniały wymogów nowoczesnych standardów, były energochłonne, miały nieekonomiczne, przestarzałe systemy grzewcze, były niefunkcjonalne, wybudowane „na wyrost”, bez uzasadnienia potrzeb danej społeczności. Najczęściej ich powstawaniu towarzyszyło zaspokojenie lokalnych ambicji, a nie konstruktywność, dobrze pojęta ekonomia i funkcja. W szkołach tych brakowało sal gimnastycznych, dzieci nie miały możliwości zdobywania wiedzy w nowocześnie wyposażonych klaso-pracowniach.

Podkreślano również, że złe drogi to jedna z zasadniczych przyczyn niskiego poziomu życia mieszkańców. Dobre drogi zapewniają szybki dostęp do informacji, wiedzy i pieniędzy. Zdaniem Tadeusza Feliksa stan dróg w gminie Gdów był zły. Zmiana tej sytuacji to niezbędny warunek, aby gmina jak najszybciej mogła sprawnie funkcjonować jako całość. Komunikacja miała stworzyć perspektywy rozwoju na przykład w dziedzinie agroturystyki.

Wskazywano, że to także niezbędny element promocji gminy Gdów. Na remonty dróg przeznaczono znaczną kwotę w budżecie na 1999 rok, wynoszącą 360.800 złotych.

Pewna część obszaru gminy nie miała jeszcze na tamten czas wodociągów. Realizacja wodociągów należała do najdroższych inwestycji, infrastruktura innego typu była znacznie tańsza i mogła zostać zrealizowana w znacznie krótszym czasie. Dlatego radni zdecydowali przeznaczyć w budżecie znaczną kwotę 330.750 złotych na ten cel.

Na Sesji padły również stwierdzenia, że już wtedy członkowie Komisji Budżetu i Rozwoju Gospodarczego wspólnie z Radą Gminy zamierzali poszukać inwestorów z zewnątrz, spoza gminy. Wskazywano, że dla potencjalnych inwestorów oferuje się na cele rekreacyjno-wypoczynkowe tereny doliny Raby. Wskazywano, że należy również zachęcać do inwestowania w usługi, handel, gastronomię i hotelarstwo na terenach zlokalizowanych wzdłuż dróg wojewódzkich.