OSOBOWOŚCI GMINY GDÓW. TADEUSZ FELIKS

Był długoletnim prezesem Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Gdowskiej, radnym gminy Gdów kilku kadencji. Tadeusz Feliks urodził się 28 października 1930 roku w Niegowici, zmarł 11 stycznia 2017 roku. Gdów to było jego ukochane sołectwo. Poświęcił się tu nieocenionej pracy społecznej, był też inicjatorem licznych przedsięwzięć na rzecz lokalnego środowiska.

Tadeusz Feilks był pierwszym synem Jana i Marii z domu Zastawniak, rodziny wybitnie zasłużonej dla Gdowa.  Warto wspomnieć, że jego ojcem chrzestnym był Tadeusz Zastawniak, słynny piłkarz Cracovii i reprezentant Polski a o braciach Zastawniak w piłkarskiej reprezentacji Polski można już było przeczytać na łamach Gazety Gdowianin.

Młody Tadeusz miał wyraźne zacięcie do nauk ścisłych. W latach 50-tych ubiegłego wieku ukończył najpierw studia magisterskie na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie a następnie inżynieryjne na Politechnice Krakowskiej. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako geodeta w Krakowskim Oddziale Biura Projektów Wodno-Melioracyjnych.

I właśnie na studiach Tadeusz Feliks poznał swoją późniejszą żonę, Zofię Kapała z Gdowa, z którą w 1953 roku wziął ślub. Młodzi zamieszkali wspólnie w Gdowie, gdzie wkrótce też urodziło im się dwóch synów. Ich wyjątkowo zgodne pożycie małżeńskie przetrwało ponad 60 lat. Dla mieszkańców Gdowa pan Tadeusz był szanowaną i lubianą osobą. Zawsze uśmiechnięty, posiadał dar prowadzenia miłej i otwartej rozmowy. Nie inaczej było podczas sesji Rady Gminy Gdów gdzie jego merytoryczne wypowiedzi często trafiały w punkt prowadzonych dyskusji.

Tadeusz Feliks był aktywny sportowo. Jeszcze podczas studiów został piłkarzem LZS Gdów. W piłkę grał przez wiele sezonów, stając się wkrótce najstarszym graczem na boisku, na którego zaczęto wołać z trybun „Dziadek”. Po latach został działaczem gdowskiego klubu piłkarskiego. W 1962 roku jako geodeta kierował pracami podczas budowy obecnego boiska sportowego w Gdowie. W czynie społecznym zaprojektował jego drenaż oraz niwelację płyty murawy. Działał również na szerszą skalę. Był jednym z inicjatorów przeprowadzenie gazyfikacji terenu ówczesnej Gromady Gdów.

W latach 1973-83 prowadził prace geodezyjne w Maroku. Po powrocie do kraju ponownie rozpoczął działania na rzecz społeczności lokalnej. Wkrótce został doceniony i wybrany na radnego Rady Gminy Gdów.

Od 1997 roku powierzono mu funkcję prezesa Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Gdowskiej, którą pełnił do końca swego życia. Jego działalność miała na celu podtrzymanie lokalnej tradycji, kultury oraz historii. Wyrażało się to dbałością o Miejsca Pamięci Narodowej: pomniki, kopce, tablice, figury i historyczne grobowce. Dzięki swojemu zaangażowaniu, począwszy od 2004 roku doprowadził do renowacji kilkunastu pomników, krzyży i kapliczek przydrożnych – w tym pomnika na kopcu powstańców krakowskich gdowskiego cmentarza. Odremontowane zabytkowe figury świadczą o bogatej historii i etnografii Ziemi Gdowskiej oraz stanowią malowniczy element krajobrazu. Staraniem prezesa Stowarzyszenia w 2006 roku została opracowana inwentaryzacja 137 kapliczek, figur i krzyży przydrożnych w gminie Gdów, wydana w formie albumu pt. „Przydrożne Niebo”. Z jego inicjatywy w 1999 roku odsłonięta została tablica upamiętniającą wymarsz oddziału strzeleckiego do Legionów Piłsudskiego, zaś w 2000 roku wmurowane zostały w ścianę siedziby Urzędu Gminy dwie tablice upamiętniające wybitnych Polaków urodzonych w Gdowie: Ludwika Solskiego i Michała Grażyńskiego. Osobiście miał duży udział organizacyjny i finansowy przy wydaniu wierszy Teresy Kaczmarczyk: pt. „Wielickie Pory Roku” oraz monografii tejże autorki „Ziemia Gdowska – Przyroda, Historia, Kultura”.

Za prezesury Tadeusza Feliksa Stowarzyszenie pozyskało nowych członków, w tym znakomitych naukowców wywodzących się z Ziemi Gdowskiej – emerytowanych pracowników naukowych PAN: prof. Jana Włodka, prof. Zofię Włodek, prof. Jana Banasia oraz prof. Romualda Włodka.

Tadeusz Feliks zmarł 11 stycznia 2017 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Gdowie. Jego żona Zofia – zmarła 2 maja 2021 roku i spoczęła w rodzinnym grobowcu obok swojego męża.