WAŻNE DLA RODZICÓW NIEPEŁNOSPRAWNYCH DZIECI

Ta informacja ucieszy rodziców niepełnosprawnych dzieci nie tylko zapewne z gminy Gdów czy powiatu wielickiego. Umożliwienie rodzicom osób niepełnosprawnych wykonywania pracy w formie telepracy oraz w dogodnych dla nich godzinach – to jedno z założeń projektu ustawy przygotowanego w resorcie rodziny, pracy i polityki społecznej. Projekt ma realizować program „Za życiem”.

Celem programu „Za życiem” jest wsparcie osób niepełnosprawnych i ich rodzin, począwszy od zapewnienia dostępu do wszechstronnej opieki nad kobietą w okresie ciąży, w tym powikłanej, porodu i połogu oraz wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. Propozycja MRPiPS zakłada, że rodzice osób niepełnosprawnych będą mogli wnioskować do pracodawcy o wprowadzenie elastycznych godzin pracy.

Projektowane zmiany przepisów kodeksu pracy obejmują wykonywanie pracy w przerywanym czasie pracy lub indywidualnym rozkładzie czasu pracy albo w ruchomym czasie pracy.

Ponadto rodzice osób niepełnosprawnych mogliby wnioskować o wykonywanie pracy w formie telepracy. W projekcie podkreślono jednak, że „pracodawca będzie mógł odmówić uwzględnienia wniosku, jedynie w przypadku, gdy jego uwzględnienie byłoby niemożliwe ze względu na organizację pracy lub rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika”.

Proponowane rozwiązania dotyczą m.in. rodziców dziecka posiadającego zaświadczenie o ciężkim i nieodwracalnym upośledzeniu albo nieuleczalnej chorobie zagrażającej życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu oraz rodziców dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności. Projekt zakłada także zmiany w funkcjonowaniu warsztatów terapii zajęciowej (WTZ).

Chodzi m.in. o zwiększenie wsparcia dla osób niepełnosprawnych, które opuściły WTZ w celu podjęcia zatrudnienia na otwartym rynku pracy.

Zadaniem programu jest nie tylko proponowanie konkretnych rozwiązań, które ułatwią codzienne życie osobom niepełnosprawnym i ich opiekunom, ale również przełamywanie bariery i lęku w społeczeństwie przed zaangażowaniem w kontakt z osobami niepełnosprawnymi.
„Łamiemy różne bariery, jeśli chodzi o komunikację, dostępność, natomiast są także bariery w świadomości, wynikające z tego, że często zapominamy, że w Polsce jest, według danych GUS, 5 mln osób niepełnosprawnych. (…) Jeśli uwzględnimy ich rodziny, ich opiekunów, ich przyjaciół to jest to naprawdę armia ludzi, która styka się z problemami niepełnosprawności i powinna mieć nasze wsparcie” – mówił niedawno wiceminister Krzysztof Michałkiewicz.
Jak dodał, „warto pracować, żeby społeczeństwo wiedziało, że są osoby niepełnosprawne, że mają specyficzne potrzeby, że mają takie same prawa i obowiązki jak my, ale często, żeby z tych praw korzystać potrzebują dodatkowego wsparcia i powinny to wsparcie otrzymywać w sposób właściwy”.
„Uważam, że często te bariery wynikają z lęku. Niekoniecznie wiemy, jak się zachować, kiedy widzimy osobę niepełnosprawną – czy powinniśmy podejść, pomóc, czy przeprowadzić osobę niewidomą, czy może wręcz przeciwnie – nie przeszkadzać, bo sobie świetnie sama radzi. Często ten lęk przed angażowaniem się, jeśli chodzi o kontakt z osobą niepełnosprawną wynika po prostu z braku wiedzy” – podkreślił.

 

Zostaw komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany

*